បរិបទ
ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយក្នុងប្រទេសកម្ពុជា មិនមានការកាន់កាប់ ឬ គ្រប់គ្រងនោះទេ ប៉ុន្តែ វាពឹងផ្អែកលើបរិបទនយោបាយ ច្បាប់ និងសង្គមរបស់ប្រទេស។ ពហុប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ និង ឥរិយាបទរបស់សារព័ត៌មាននៅកម្ពុជា បានវិវឌ្ឍន៍តាមការផ្លាស់ប្ដូរជាប្រវត្តិសាស្ត្រ និងនយោបាយ កំឡុងពេលសម័យអាណានិគមបារាំង និងជប៉ុន ដែលកើនឡើងនៃសង្គ្រាមឥណ្ឌូចិន, សម័យខ្មែរក្រហមដ៏ឃោរឃៅ និងក្រោយពីការកាន់កាប់របស់វៀតណាម, សម័យសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតកម្ពុជា និងអាណត្តិរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិនាំមុខឆ្ពោះទៅរកសម័យទំនើប នៅកម្ពុជាតាំងពីឆ្នាំ១៩៩៣។
ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ អាស្រ័យទៅតាមក្របខ័ណ្ឌច្បាប់ ដែលធានាសេរីភាពនៃការបញ្ចេញមតិ និងសេរីភាពសារព័ត៌មាន ហើយលើកទឹកចិត្តប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ ប៉ុន្តែហាក់ដូចជាខ្វះខាត ក្នុងការការពារការប្រមូលផ្តុំប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ និងរារាំងឥទ្ធិពលនយោបាយ ដែលលាក់នៅក្នុងរចនាសម្ព័ន្ធកម្មសិទ្ធិ។
បើសម្លឹងមើលស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ច ភាគច្រើនប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយរដ្ឋ ទទួលបានការផ្គត់ផ្គង់ផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុតាមរយៈមូលនិធិរបស់រដ្ឋ និងការផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម។ ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយឯកជន ជាញឹកញាប់ មិនបានគ្រប់គ្រងដើម្បីរក្សា ឬ ត្រូវបានឧបត្ថម្ភធនធានតាមរយៈអាជីវកម្មផ្សេងទៀត ដែលម្ចាស់របស់ពួកគេដំណើរការ។ បញ្ហានេះ ក៏រក្សាប្រាក់ខែរបស់អ្នកកាសែតទាបផងដែរ។
លក្ខណៈរបស់សង្គមកម្ពុជា ចាប់ពីអត្រាអក្ខរកម្មដល់ទម្លាប់នៃការប្រើប្រាស់ កំណត់ថាតើ ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ ឬ ប្រភេទប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ គ្របដណ្តប់ ហើយដែលនឹងមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងលើមតិសាធារណៈ។
